Ruszyły nareszcie odnowione "Techsty". Dla polskich badaczy i obserwatorów sieci oraz miłośników litertury i sztuki prezentowanej za pomocą nowych sieciowych narzędzi powinno to być wydarzenie niezwykle ważne. Dlaczego? Ponieważ "Techsty" to pierwszy- prowadzony już kilka lat i najlepszy projekt poświęcony literaturze sieciowej, hiperfikcjom, net artowi i hipertekstowi/hipermediom w ogóle. Co prawda "Magazyn Techsty"- część periodykowa całego serwisu- pojawia się dopiero po raz drugi i to chyba po trzyletniej przerwie, to Mariuszowi Pisarskiemu i tak należą się wielkie brawa za trud włożony w popularyzację hipertekstu w Polsce. Nie ukrywam, że temat mojej pracy magisterskiej i w pewnym sensie cała moja droga badacza nowych mediów, którym mam zamiar zostać (zmierzając mozolnie do osiągnięcia pierwszego stopnia naukowego) rozpoczęła się po odkryciu "Techstów" i przeczytaniu w zbiorze "Liternet" pod redakcją Piotra Mareckiego tekstu o hipertekście, napisanego przez Mariusza.
"Techsty" się zmieniają i rozrastają. To nie tylko ciekawie skonstruowany, w oparciu o hipertekstową teorię i doświadczenia Mariusza, złożony z kilku wielkich działów serwis. To również "Magazyn", a także interesujący blog.
W nowym "Magazynie" możecie przeczytać mój tekst "Webeo- połamane teledyski?", o którym pisałem już w Pracowni54 i który dostępny jest również w wersji .pdf
Ciekawym dodatkiem, a może wprowadzeniem w tekst o webeo jest wpis w elektroblogu zatytułowany "webeo a sprawa polska", gdzie Mariusz zastanawia się nad możliwościami tworzenia ciekawych, rozbudowanych projektów hipermedialnych, jak webeo Marcinkowskiego w polskich realiach. Być może brak pieniędzy na bezinteresowne tworzenie sztuki zaprowadzi nas do tworzenia projektów komercyjnych, ale nie pozbawionych duszy, takimi są chyba webeo Dawida Marcinkowskiego.
Gdybyście jeszcze nie wiedzieli, na stronie Dawida można obejrzeć zapowiedź interaktywnego filmu, nad którym pracuje już chyba dwa lata. Obyśmy niedługo mogli "obejrzeć" go w pełnej krasie.
"Techsty" się zmieniają i rozrastają. To nie tylko ciekawie skonstruowany, w oparciu o hipertekstową teorię i doświadczenia Mariusza, złożony z kilku wielkich działów serwis. To również "Magazyn", a także interesujący blog.
W nowym "Magazynie" możecie przeczytać mój tekst "Webeo- połamane teledyski?", o którym pisałem już w Pracowni54 i który dostępny jest również w wersji .pdf
Ciekawym dodatkiem, a może wprowadzeniem w tekst o webeo jest wpis w elektroblogu zatytułowany "webeo a sprawa polska", gdzie Mariusz zastanawia się nad możliwościami tworzenia ciekawych, rozbudowanych projektów hipermedialnych, jak webeo Marcinkowskiego w polskich realiach. Być może brak pieniędzy na bezinteresowne tworzenie sztuki zaprowadzi nas do tworzenia projektów komercyjnych, ale nie pozbawionych duszy, takimi są chyba webeo Dawida Marcinkowskiego.
Gdybyście jeszcze nie wiedzieli, na stronie Dawida można obejrzeć zapowiedź interaktywnego filmu, nad którym pracuje już chyba dwa lata. Obyśmy niedługo mogli "obejrzeć" go w pełnej krasie.
Tag: webeo
Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 2.5 Polska.
0 Responses to "webeo raz jeszcze"
Prześlij komentarz